Geschichtstafeln

Alte Pfarrkirche

Iveldingen

Gegen Ende des 17. Jahrhunderts, und danach vor allem in den Jahren 1700 bis 1740, entfaltete sich in der Pfarre Amel eine rege Bautätigkeit. Nicht weniger als zehn Kapellen wurden damals in der Pfarre gebaut, darunter auch 1688 eine Kapelle in Iveldingen.

Am 16. März 1688 erließ der damalige Pfarrer von Amel, Jacobus Aldringen, einen Spendenaufruf an die Bevölkerung zur Vollendung der Barbara-Kapelle in Iveldingen, da die Einwohner von Iveldingen-Montenau den begonnenen Bau aus eigenen Mitteln nicht fertigstellen konnten. Bestätigt wurde der Bau der Kapelle auch durch einen Stein, den man noch heute an der linken oberen Ecke des Giebels sehen kann und der nachstehende Inschrift trägt: „ANNO 1688 IFELDINGEN MONDENAW SANCTA BARBARA ORO PRO NOBIS“. Der Eingang der Kapelle befand sich früher auf der Montenauer Seite. Er wurde aber bei der Erweiterung der Kapelle verlegt und zugemauert.

Die Kirche von 1688 war ein bescheidenes Bauwerk und genügte zu diesem Zeitpunkt sicherlich den damaligen Ansprüchen, hatte doch die Doppelortschaft laut Feuerstättenverzeichnis  von 1656 nur 14 Haushalte, davon drei verfallene Häuser.

In dem kleinen Gotteshaus wurde es aufgrund von Bevölkerungszuwachs immer enger (32 Haushalte in 1752). Es dauerte aber noch bis 1865, bevor der Anbau einer kleinen Sakristei in Angriff genommen wurde.

Wiederum aus Platzmangel wurde 1907 ein Um- und Anbau in die Wege geleitet. Die 1865 angebaute Sakristei wurde abgerissen und unter den Turm verlegt, ein Querschiff wurde gebaut.

1983-84 wurde neben der Dorfschule der Bau einer neuen Pfarrkirche in Angriff genommen. Am 4. November 1984 feierte die Dorfbevölkerung zusammen mit Bischof van Zuylen die Einweihung.

Parallel zum Bau der neuen Pfarrkirche ist auch das alte Gotteshaus einer gründlichen Renovierung unterzogen worden. Der unschöne Erweiterungsbau aus dem Jahr 1907 wurde dem Erdboden gleich gemacht. Dies geschah im Frühjahr 1987. Dadurch erhielt die Kapelle quasi wieder ihr erstes Aussehen aus dem 17. Jahrhundert. Ermöglicht wurde dieser Schritt durch die 1983 erfolgte Klassierung des „alten“ Teils der Kirche als Kulturdenkmal.

In der renovierten Kapelle sind die beiden Altäre mit den 14 Nothelfern untergebracht.

Mittlerweile dient sie zudem als Totenkapelle.

 

Ancienne église paroissiale

Vers la fin du 17ème siècle, et ensuite surtout entre 1700 et 1740, la paroisse d'Amblève a connu une activité de construction en plein essor. Pas moins de dix chapelles ont été construites dans la paroisse à cette époque, dont une chapelle à Iveldingen en 1688.

Le 16 mars 1688, le curé d'Amel de l'époque, Jacobus Aldringen, lance un appel aux dons à la population pour achever la chapelle Sainte-Barbe à Iveldingen, les habitants d'Iveldingen-Montenau n'étant pas en mesure de terminer la construction qu'ils avaient commencée avec leurs propres fonds. La construction de la chapelle a également été confirmée par une pierre, que l'on peut encore voir aujourd'hui dans le coin supérieur gauche du pignon et qui porte l'inscription suivante : "ANNO 1688 IFELDINGEN MONDENAW SANCTA BARBARA ORO PRO NOBIS". L'entrée de la chapelle se trouvait autrefois du côté de Montenau. Cependant, elle a été déplacée et murée lors de l'agrandissement de la chapelle.

L'église de 1688 était un bâtiment modeste et répondait certainement aux exigences de l'époque car selon le registre des cheminées de 1656, la double localité ne comptait que 14 foyers, dont trois étaient des maisons délabrées.

En raison de la croissance démographique (32 ménages en 1752), la petite maison de Dieu devient de plus en plus exiguë. Cependant, il a fallu attendre 1865 pour que l'on entreprenne l'ajout d'une petite sacristie.

Toujours en raison du manque d'espace, une reconstruction et une extension ont été initiées en 1907. La sacristie, qui avait été ajoutée en 1865, a été démolie et déplacée sous la tour, et un transept a été construit.

En 1983-84, la construction d'une nouvelle église paroissiale a été lancée à côté de l'école du village. Le 04 novembre 1984, la population du village a célébré l'inauguration de l'église avec l'évêque van Zuylen.

Parallèlement à la construction de la nouvelle église paroissiale, l'ancien lieu de culte a également fait l'objet d'une rénovation complète. L'extension peu attrayante de 1907 a été rasée. Cela a été fait au printemps 1987, ce qui a pratiquement redonné à la chapelle son aspect original du 17ème siècle. Cette étape a été rendue possible par le classement en 1983 de l’ « ancienne » partie de l'église comme monument culturel.

La chapelle rénovée abrite les deux autels avec les 14 saints auxiliaires.

Entretemps, elle sert aussi de chapelle des morts.

 

Oude parochiekerk

Tegen het einde van de 17e eeuw, en daarna vooral tussen 1700 en 1740, was er sprake van veel bouwwerkzaamheden in de parochie te Amel. In dit tijdsbestek werden maar liefst 10 kapellen, waaronder een kapel in Iveldingen in 1688, gebouwd.

Aangezien de inwoners van Iveldingen-Montenau niet in staat waren om de bouw van de kapel, die zij met eigen middelen waren begonnen, zelf te voltooien, deed de toenmalige pastoor van Amel, Jacobus Aldringen, op 16 maart 1688 een oproep aan de bevolking voor donaties om de kapel van de Heilige Barbara in Iveldingen te kunnen voltooien. De bouw van de kapel werd middels een inscriptie in een steen vastgelegd, welke nog te zien is in de linkerbovenhoek van de puntgevel: "ANNO 1688 IFELDINGEN MONDENAW SANCTA BARBARA ORO PRO NOBIS". De oorspronkelijke ingang van de kapel was aan de kant van Montenau, maar werd later verplaatst toen de kapel werd uitgebreid.
De kerk van 1688 was een bescheiden gebouw en voldeed aan de toenmalige eisen. Volgens het haardregister van 1656 telde het dubbeldorp slechts 14 huishoudens, waarvan drie bouwvallige huizen.

Door de bevolkingsgroei (32 huishoudens in 1752) werd het kerkje te klein. Het duurde echter tot 1865 voordat de aanbouw van een kleine sacristie werd gerealiseerd.

In 1907 werd wederom wegens plaatsgebrek verbouwd en verder uitgebreid. De net aangebouwde sacristie werd gesloopt en onder de toren verplaatst, bovendien werd een dwarsschip gebouwd.
In 1983-84 werd een nieuwe parochiekerk naast de dorpsschool gebouwd. Op 04 november 1984 vierde de dorpsbevolking samen met bisschop van Zuylen de inwijding van de kerk.

Tegelijkertijd met de bouw van de nieuwe parochiekerk onderging ook de andere kapel een grondige renovatie. De onooglijke uitbreiding van 1907 werd in het voorjaar van 1987 met de grond gelijk gemaakt, waardoor de kapel haar oorspronkelijke 17-eeuwse uiterlijk terug kreeg. Deze stap werd in 1983 mogelijk gemaakt, doordat het "oude" deel van de kerk als cultuurmonument geclassificeerd werd.

De gerenoveerde kapel herbergt de twee altaren met de 14 Heilige Helpers.

Sindsdien dient het kapelletje ook als Dodenkapel.